Hé, hé, eindelijk. Eindelijk is het bijna zo ver, schiet me de laatste dagen regelmatig door het hoofd. Na een lockdown van bijna 3 maanden, mogen we binnenkort weer open. Nou ja, een beetje open. Kunnen we in ieder geval weer gasten ontvangen. De deur gaat op een kier, een eerste stap naar bevrijding uit de lockdown.
Tekst: Nicky van den Beuken (Restaurant Chez l’ Hêtre) | Beeld: Peter Janssen
Ik moest terugdenken aan mijn vorige column, net na het ingaan van de lockdown en voordat de culinaire column op deze plek even ‘on hold’ ging. Daarin concludeerde ik: ‘alles kump good’. Misschien wat voorbarig want: ‘kump ‘t auk good?’
Die vraag heb ik me de afgelopen 2,5 maand meermaals gesteld, zoals ongetwijfeld iedere horeca-ondernemer. En net als al die andere horeca-ondernemers heb ik ook aan de zijlijn staan kijken naar de verlengingen van de coronamaatregelen. Natuurlijk, diep van binnen wist ik dat dat er steeds aan zat te komen. Maar toch doet het pijn dat je niet bezig kunt zijn met hetgeen je het leukst vindt.
Daar komt nu dus gelukkig verandering in, stapje voor stapje weliswaar. Een eerste stap wordt op 1 juni gezet. Dan mogen er 30 mensen naar binnen, inclusief personeel. En dan met inachtneming van de anderhalve-meter-regel. Dat is voor veel ondernemers niet te doen, die redden de 30 niet – wij overigens ook niet, daarom hebben we ervoor gekozen de komende tijd zeven dagen in de week open te gaan, maar dit terzijde.
Aangezien je binnenkort weer vijf dagen of meer bij de diverse horecazaken in de binnenstad terecht kunt, wil ik langs deze een oproep doen, ik denk namens de hele horeca. Beste gasten, jullie zijn van harte welkom, maar kom niet met z’n allen in het weekend, maar kom vooral ook door de week naar al die gezellige restaurants. En gezellige cafés. Met name bij de kroegen, die het zwaar hebben, zeker nu feestjes en grote groepen voorlopig niet mogen, ligt de piek vaak in het weekend. Maar ga nu vooral ook door de week eens een biertje of wijntje drinken. Zodat we ook dan ‘vol’ zitten.
‘Dan kump ’t good’, denk ik maar even heel optimistisch. Ik hoop dat veel van mijn collega-ondernemers er hetzelfde over denken. Tegen hen zou ik dan ook willen zeggen: blijf positief en kijk naar de dingen die wel mogen. Dan ontstaan er vanzelf creatieve oplossingen. Langs deze weg wens ik al die collega’s succes met de heropening van hun zaak. En sterkte de komende tijd, want de strijd is nog niet gestreden.
