Kulinaire: Proef lokaal (3), met een Indisch tintje

Ook ik werd gevraagd om de eerder door mijn collega-columnisten al besproken, ‘typische’ Venlose producten te proeven en te beoordelen op de voor dit medium typerende kritisch-positieve wijze, dus tja… Maar, voordat de makers al gaan huiveren en shaken, ‘maak keen zorg’ zoals Philippe van Chez dat altijd op z’n Frans-Venloos verwoordde. Ten eerste, wie ben ik om iemand hier af te zeiken (dan had ik wel voor de Limburger geschreven) en ten tweede, het zijn gewoon heerlijke en eerlijke producten.
Tekst: Pieter Steenkist (Brasserie Sur Place) | Foto: Leon Vrijdag
Vaste lezers/lezeressen van deze column weten natuurlijk dat ik het hier heb over de piccalilly van Toine Schreinemachers met de toepasselijke naam: Greekbaer? De sambal van Edu Carli met de nog toepasselijkere naam Sambal Edu en de satépasta van ooit mister Minuutje Menuutje, Joep Bindels.
Eerlijk is eerlijk, het zijn gewoon heerlijke producten; lekker van smaak, goed van structuur en vooral makkelijk in de toepassing. Nu kan ik hier wel mijn mening geven over die smaakbeleving en dergelijke maar geloof me, die komt overeen met die van mijn zeer gewaardeerde mede-Kulinaire-columnisten. Die hebben dat de afgelopen weken perfect omschreven.
Maar wat heb ik er dan mee gedaan? Nou, we zitten (gelukkig) nu in een hele drukke en voor ons ongekende periode, dus ik heb ze maar gelijk toegepast in ons personeelseten. Zo zouden we andijviestamppot eten, maar met varkenshaas. Nu vind ik andijviestamppot met een verse braadworst of zoals, Roel Welles het klaarmaakt, met een slavink veel lekkerder. Hoe kan het nog anders, vroeg ik me af.

Dus draaide mijn creatieve, culinaire brein voor een minuutje of zo op volle toeren. En ja hoor, daar kwam het idee voor andijviestamppot op ‘Indische’ wijze. Daarvoor heb ik de varkenshaas ingestreken met de satépasta en die vervolgens lekker gegrild. De spekjes heb ik uitgebakken in olie en daaraan een beetje Sambal Edu toegevoegd en ondertussen een beetje roomboter gesmolten met diezelfde sambal.
De stamppot is op klassieke wijze bereid, maar dan met toevoeging van wat extra Sambal Edu en een beetje ketjap, vervolgens in een ovenschaal geplaatst en bestrooid met Seroendeng. Nu had ik ook nog overheerlijk zacht gegaard buikspek liggen – u kent dat wel, typisch Venloos buikspek uit het kookboek Biëstig Venloosch deil 1 – dat ik eveneens heb ingestreken met een beetje aangemaakte satépasta.
Tenslotte – het is misschien wel vloeken in de kerk, maar goed – besloot ik de Greekbaer-piccalilly aan te maken met opnieuw een beetje sambal van Edu: zo lekker! De piccalilly doet op die manier eigenlijk dienst als atjar. Bij dat alles werd de satésaus van Joep geserveerd.
Een iets andere insteek van de column dan mijn collega’s, maar op deze manier krijgt de lezer/lezeres wel een idee hoe je allerlei producten op een heel creatieve manier kunt toepassen – ook deze heerlijke en eerlijke Venlose producten.
Selamat makan, aet smakelik.