Vorige week heb ik met veel plezier een film bekeken, die in juni 1938 is gemaakt ter gelegenheid van de gouden bruiloft van Nol Verhagen en Maria Geeraets. De beelden zijn in 2010 door hun achterkleinzoon Jacques Hornix gedigitaliseerd.
Tekst: Sef Derkx | Beeld: Leon Vrijdag en Collectie Sef Derkx
Voor de familie schreef Hornix er een leuke inleiding bij. Het is een amateurfilm van vóór de oorlog en de kwaliteit is niet altijd je dat. Soms zijn de beelden overbelicht, dan weer onderbelicht. Wat de rolprent echter bijzonder maakt, is dat de cineast gedeeltelijk kleurenfilm heeft gebruikt. Sommige fragmenten zijn verkeerd ontwikkeld, maar toch: het zijn voor zover bekend de oudste bewegende beelden in kleur van Venlo.
Nol Verhagen had een banketbakkerij aan de Vleesstraat, tegenover Vroom & Dreesman. Het echtpaar kreeg negen kinderen (Sjang, Marie, Angeline, Dientje, Jacques, Wies die ongehuwd bleef, Piet en Harry), acht schoonkinderen en om het op zijn Venloos te zeggen ‘unne koedeljach kleinkinder’. De zoons Jacques en Eef waren als tieners rond 1908 naar Amerika vertrokken om daar hun geluk te beproeven als banketbakker. Ze maakten er fortuin met hun onderneming Holland Bakeries. Ze bakten taarten voor het Witte Huis en voor Hollywood.
Hun zusjes Marie en Wies gingen op bezoek bij de succesvolle broers en kwamen terug in Venlo met mooie verhalen. Over het Amerikaanse gebak waren de beide dames echter niet te spreken. De taartbodems waren hard als karton; er was wat schuim op gespoten en dat was het. De bonbons waren ook niet veel soeps. Ze smaakten naar mottenballen met pepermunt. De kwaliteit van het witbrood in Amerika was ook al niet om naar huis over te schrijven. Niet stevig en smakeloos, net waterbrood. De herinneringen aan het avontuur van de zussen zijn lange jaren in de familie verteld.
De film van de gouden bruiloft start in de haven van Antwerpen. waar Jacques Verhagen met zijn vrouw Peggy (een concertpianiste) en hun dochtertje Majorie per boot arriveren. Met de auto van neef Nol Tummers, kapelaan in onder meer Hout-Blerick, wordt de reis richting Venlo afgelegd. De film gaat verder met prachtige stadsbeelden en opnames van de feestvierende familie. Vanaf de Picardie is de Parade gefilmd, waar militairen van de Frederik-Hendrikkazerne voorbij komen gemarcheerd. Geen toeval, de dienstdoende kolonel Hornix was aangetrouwde familie. Het jubilerend echtpaar woont in het huis boven bloemenzaak Nizza op de hoek van Parade en Grote Kerkstraat.
Voor de etalage van Nizza staat kleinzoon Nol Hornix, die later furore zou maken als ontwerper en etaleur. Zijn zaak Ahox is in het naoorlogse Venlo lange tijd een begrip geweest. Een raam van de bovenwoning wordt geopend en de beide feestelingen zwaaien uitbundig naar de camera. Door de Gasthuisstraat komt een grote stoet familieleden aangelopen. De sfeer is opperbest. Een voor een gaan ze via de huisdeur aan de Grote Kerkstraat de bovenwoning binnen. Een leuk detail vanwege het handwerk dat er wordt uitgeoefend: in het pand naast Nizza is Mangelinrichting P. Meys gevestigd. Wie mangelt heden ten dage zijn was nog?
De mis is in de Sint-Nicolaaskerk aan de Vleesstraat, waar de vlaggen wapperen voor het gouden bruidspaar. Na de eucharistieviering wandelt het gezelschap via Vleesstraat en Gasthuisstraat naar restaurant Nuy aan de Parade. De stemming is onder de maaltijd klaarblijkelijk flink gestegen, want later gaat men in polonaise door de straat. Aan de familiefilm zijn kleurenbeelden toegevoegd van de sacramentsprocessie van 19 juni 1938. We zien bij de Sint-Martinuskerk bruidjes, zusters van de meisjesschool aan de Grote Kerkstraat, de harmonie, bisschop Lemmens en deken Van Oppen. Verder zijn er nog opnames te zien van onder meer de Lomstraat, Lohofstraat, Markt, Parade en Keulsepoort, het Rosarium en van een draaimolen op ’t Gaasplein.
Reageren? Stuur Sef Derkx een e-mail: derkx5@xs4all.nl
