Na jaren wachten eindelijk de première van de Venlose Revue. Samen met Noa Peulen een tweede plaats tijdens Opus Jocus. Een nieuwe baan. En de start van de voorbereidingen voor twee verschillende voorstellingen van het Frans Boermans theater die beiden in 2023 te zien zijn. Voor Guusje Hazenbosch was 2022 op eigenlijk alle fronten een succesvol jaar. Voldoende reden om met haar terug te kijken, maar ook vooruit te blikken naar de plannen voor de komende twaalf maanden.
Tekst: Rob Buchholz | Beeld: Peter Janssen
“Ja, ik kijk echt met veel trots terug op 2022,” zo laat ze met een stralende lach weten. En dat terwijl ze eigenlijk een carrière als zangeres, danseres en actrice op jonge leeftijd alweer vaarwel had gezegd. “Het was pure faalangst waardoor ik blokkeerde en besloot te stoppen met mijn plek op het podium,” aldus een eerlijke Guusje. Al op jonge leeftijd volgde ze drie jaar lang de musicallessen bij theaterschool Stella Duce. “Na het derde jaar kreeg ik de hoofdrol in de musical Annie. Ergens was het leuk, maar uiteindelijk vond ik het vooral doodeng en ontwikkelde een soort van plankenkoorts. Iedereen was klaar voor een optreden op het Nolensplein en ik stond daar als jong meisje te huilen van de zenuwen. Ik durfde gewoon niet meer. Nadat we de reeks voorstellingen hadden afgesloten nam ik het besluit om te stoppen en dacht: dit ga ik echt nooit meer doen.”
Studie en werk
Toen ze een aantal jaren later een aantal voorstellingen in De Maaspoort bezocht, begon het theaterbloed toch weer te kriebelen en dacht ze: ‘ik hoor niet langer in deze stoel te zitten, maar hoor thuis op de planken.’ Tijdens haar studie Communicatie International Event Music & Entertainment Studies besloot ze een minor Drama & Theater in het Onderwijs te volgen. “Het paste niet per se bij die opleiding, maar ik wilde het theater als het ware opnieuw leren ontdekken, voelde na verloop van tijd weer die drive en dacht: ja, dit is het toch echt iets voor mij. Na de studie kwam bij mij de vraag bovendrijven: hoe ziet mijn toekomst er uit? Eigenlijk zou een baan in de festival- en eventwereld logisch zijn, maar dat was niet helemaal mijn ding. Ik werkte op dat moment bij het Grenswerk café. Zij boden mij een vast contract als leidinggevende aan. Daar heb ik een hele leuke en leerzame tijd gehad, maar vanaf 2 januari start mijn nieuwe uitdaging als content marketeer bij Social Banana. Een functie waarbij ik voor verschillende bedrijven aan de slag ga met hun social media kanalen, teksten en een stukje design. Kort gezegd: hun communicatie naar de buitenwereld.”
Auditie Venlose Revue
Een fraaie maatschappelijke carrière zorgt voor zekerheid, maar Guusje had dus inmiddels ook haar liefde voor de theaterwereld teruggevonden. In 2018 besloot ze auditie te doen bij de Venlose Revue. “Deze hobby was duidelijk mijn passie. Omdat ik net die minor succesvol had afgerond was mijn zelfvertrouwen terug, maar geloof me: ik was echt supernerveus bij de auditie. Je krijgt drie monologen toegestuurd, waarbij ze verwachten dat je er één uitkiest en een liedje zingt. Ik kwam binnen en er zaten ongeveer zeven mensen klaar voor de beoordeling. Het zweet brak mij uit, maar na twee weken kwam het verlossende telefoontje dat ik een rol in ‘De vlook van Hölster Heinke’ zou krijgen. Het werd Marie-Louise, een typisch hockeymeisje met vrij weinig tekst, maar dat maakte mij niet uit. Ik was terug op het toneel en nog wel bij de Venlose Revue.”
Janneke als nieuwe rol
Het verhaal is bekend. Corona werd de grote spelbreker en na twee jaar wachten vond afgelopen najaar eindelijk de première plaats. “Dat de repetities tijdelijk stil kwamen te liggen, daar kon ik nog mee leven, maar toen duidelijk werd dat de voorstellingen verplaatst moesten worden, heb ik wel een traantje weggepinkt. Je leeft zo enorm naar de première toe en dan gebeurt er zoiets aparts als corona.” Die pauze had voor Guusje echter een aangename verrassing in petto. Een aantal hoofdrolspelers kon door de gedwongen verplaatsing niet meer verder. “Ik hoorde dat de rol van Janneke vrij was gekomen. Heel brutaal stuurde ik een mail, stelde mij kandidaat en…. ze gaven mij die kans. In de laatste twee maanden voor de première heb ik mij de persoonlijkheid van Janneke plus alle teksten helemaal eigen moeten maken. De eerste uitvoering was echt een bizarre avond. Voor de eerste keer met zoveel publiek, familie in de zaal en mijn vriend. Ik voelde de druk, maar heb mij er goed doorheen geslagen. Het werd sowieso na een aantal avonden voor iedereen wat losser. De zaal, het publiek, de rollen; het voelde allemaal vertrouwd. Na de laatste voorstelling was er natuurlijk een enorme ontlading en hebben we met de hele cast van een enorme afterparty genoten.”
Opus Jocus
Tijdens de laatste voorbereidingen voor haar rol in de Venlose Revue begon Guusje aan een tweede avontuur. Samen met haar vriendin Noa Peulen nam ze deel aan de voorselectie van Opus Jocus, de jaarlijkse liedjesavond. “Ron Dings had een waanzinnig gaaf nummer geschreven ‘Waat Vastelaovend Bringk’. Door aan dit traject te beginnen, wisten we waar het eventueel toe kon leiden. Kom je bij de vier winnende liedjes dan ga je een enorm drukke tijd vol optredens tegemoet. Het was gaaf om door te stromen naar de finale en die avond van Opus Jocus eindigde voor ons echt fantastisch. Bij de puntentelling zat ik heel nerveus met mijn pen alles bij te houden totdat Noa plotseling zei: ‘Guus, we zitte al beej de iërste veer.’ Het drong niet tot mij door en zei: ‘Shht, ik weit ut effe neet mier.’ Niet veel later zei Noa: ‘Guus, we zien twieëde.’ Daarna volgde de ontlading. Je hoopt op iets moois, maar hadden dit echt niet verwacht. Wij als enige twee meiden tussen al die mannen bij de vier winnende liedjes. Ook voor Ron was het een heel bijzondere avond waarbij echt wel een traantje is gevallen. Hij is met al zijn ervaring echt een perfecte begeleider op alle fronten.”
Belang van de Herfshane
Die tweede plek bezorgt Guusje en Noa de eerste twee maanden van 2023 een volle agenda met optredens bij alle officiële evenementen van Jocus en diverse andere gelegenheden. Het duo timmert al een aantal jaren hard aan de weg. Zo waren ze samen lid van de Herfshane Band en sinds ruim een jaar verzorgen ze optredens waarbij meer dan alleen dialectmuziek centraal staat. Zoals afgelopen zomer tijdens het Zomerparkfeest. “We zingen nu ook bekende Engelse en Nederlandstalige liedjes, afgewisseld met Venloos repertoire. En we merken dat dit aanslaat: mensen genieten, zingen en dansen mee.” Behalve het zingen van covers, staan ze ook open voor nieuwe eigen liedjes. In het verleden schreef Guusje zelf regelmatig teksten. Daarvoor werd ze bij de Stichting Herfshane jaren geleden zelf beloond met De Golde Veer. Maar, zo laat ze weten, componisten mogen zich altijd bij haar en Noa melden. “Tijdens de eerste maanden bij de Stichting Herfshane heb ik van diverse mensen veel geleerd. Je maakt altijd eigen keuzes over bijvoorbeeld de liedjes, maar zij begeleiden je en zorgen voor een extra zetje in de juiste richting. Het is een enorm belangrijk initiatief voor de toekomst van Venlose Vastelaovendmuziek omdat jong talent een kans krijgt zich te ontwikkelen.”
Interactieve educatieve voorstellingen
Nog voordat het Vastelaovendgeweld losbarst, is de inmiddels 24-jarige Guusje te zien in twee verschillende rollen bij de voorstelling Gelouf, Haop en Leefde van het Frans Boermans Volkstheater. “Dat is echt heel anders dan de Venlose Revue. Bij de revue doen ongeveer vijftig acteurs mee, hier zijn het er slechts zeven. Het gaat meer om de details en je bent meer gefocust op het spel.” In november 2023 volgt nog een grootschalige productie die volgens Guusje zestien keer te zien zal zijn. “Meer kan ik daar nog niet over zeggen, maar ook dat gaat gaaf worden.”Alsof dit alles nog niet voldoende is, neemt deze culturele duizendpoot sinds een jaar deel aan het HelderTheater waar interactieve en educatieve voorstellingen voor jongeren op basisscholen en uit het voortgezet onderwijs worden gegeven. “Daar ben ik dankzij Annemarieke Leurs mee in contact gekomen. Hier komen zwaarbeladen onderwerpen als pesten, social media, discriminatie en geld in een kort toneelstuk aan bod. Vervolgens gaan wij als acteurs met de scholieren in gesprek en dagen ze uit om na te denken en eventueel hun eigen ervaringen te delen. Hoewel we merken dat jongeren in het begin wat sceptisch zijn, geven ze later aan er toch veel van te leren en blijven ze een periode na de uitvoering er toch gezamenlijk over praten. Dat is pure winst en voor mij een mooie uitdaging voor een verdere ontwikkeling op het podium.”
Het afgelopen jaar was voor Guusje Hazenbosch dus een aaneenschakeling van hoogtepunten; 2023 belooft opnieuw vol verrassingen te zitten. “Hoe apart is het eigenlijk gelopen? Er was een moment dat ik dacht: dit ga ik nooit meer doen en nu ben ik met meerdere culturele uitingen tegelijk bezig. Inmiddels weet ik: als ik de kans krijg om op het podium te staan, dan zal ik dat niet laten. Mijn ouders hebben mij altijd in alles enorm gestimuleerd. Daar ben ik ze dankbaar voor. Ik was te jong om pap (Toine Hazenbosch) als Vors Joeccius XI op het podium in actie te hebben gezien, maar blijkbaar heb ik het niet van een vreemde.”
