Soms vraag ik mij wel eens af of we de essentie van vastelaovend nog wel goed op het netvlies hebben. We vinden overal iets van, er lijkt alleen nog maar links en rechts te zijn, alsof we zijn vergeten dat het midden nog bestaat. Zeker op social media. Terwijl vastelaovend is bedoeld om gewoon ‘viëf daag in d’n toemel mei te gaon’ en het leven even wat minder serieus te nemen.
Tekst: Bart Gubbels| Beeld: Peter Janssen
Voor mijzelf is deze traditie de ideale gelegenheid om vijf dagen lang van een afstand naar het normale leven te kijken en stil te staan bij wat je hebt en hoe mooi het kan zijn. Maar ook dat we niet alles té serieus moeten nemen. Bovendien zijn we toch juist met vastelaovend allemaal gelijk. Alle rangen en standen zijn voor even verdwenen. We delen alles: eten, drinken, de humor. Een stuk worst, kaas of ein pilske voor een vreemde die toevallig voorbij komt? Prima. Het leidt vaak tot gesprekken vol schaele wazel en soms ook tot een serieus gesprek met emotionele lading.
Afgelopen zaterdag waren bij Xie de deuren nog open en konden we voorproeven tijdens het Prônke in de Klaosstraot, maar op de vrijdag voor vastelaovend sluiten wij onze winkel voor vijf dagen om samen te kunnen genieten van alles wat er op ons af komt om na aswoensdag weer met frisse energie verder te gaan met de dagelijkse gang van zaken. We maken tijd om te genieten met vrienden en familie. Vijf dagen die louter gevuld zijn met Joeks. De boétezitting, de kinderoptocht, de grote optocht, op verschillende plekken muziek maken met de band, met als afsluiting de boerebroélof. Dat is hoe mijn dagen eruit zien en daar kijk ik naar uit. Maar het belangrijkste blijft; samen zijn en samen beleven.
Om deze bijzondere traditie in ere te houden, zijn juist de verenigingen van groot belang. Zij geven vastelaovend vorm, in de binnenstad, maar ook in de wijken en buurthuizen. Of het nu Jocus is, de wijkverenigingen of de organisatie van de BBZ, alles draait op vrijwilligers. Deze laatste groep doet overigens meer dan alleen het organiseren van de Boètezitting. Zij zorgen er bijvoorbeeld ook voor dat de stad fraai versierd is. Als al die vrijwilligers geen bijdrage zouden leveren, dan zag Venlo er tijdens deze dagen een stuk minder mooi gekleurd uit. Iedere morgen als ik richting het Stationsplein loop, geniet ik van de wapperende vlaggen en de grote mutsen die het gebied rondom de fontein een extra feestelijke uitstraling geven.
Ik hoor en zie al die dagen liever geen nieuws. Ik kijk geen tv, behalve d’n umroop natuurlijk, en lees geen krant. Het is even alleen vastelaovend. Wij zijn al maanden met vrienden aan het werk om de mooiste pakken te maken en nu is de tijd om op te gaan in het feest en mee te lopen in de grote optocht op maandag. Samen genieten we van verrassende ontmoetingen en onvergetelijke momenten. We gaan niet ‘nao de vastelaovend’, het ís hier vastelaovend. Je staat er mee op en gaat er mee naar bed. Het feest is overal: op straat, thuis en in je hele lijf. Mensen die het niet kennen, kan ik het van harte aanbevelen. Ik weet natuurlijk ook dat er genoeg mensen zijn die er echt niks om geven, zoals mijn eigen zoon, en ook dat is helemaal prima.
Uiteindelijk is dit feest al decennialang ein laevesmedicien. Ja, tradities veranderen soms, maar in essentie blijft het bestaan. Laten we het koesteren, maar vooral ook niet groter maken dan het is. Iedereen beleeft het op zijn eigen manier en dat is misschien wel wat het zo oneindig maakt.
Vastelaovend same!
