De nieuwe cd van Egbert Derix Stil op Straot, Vastelaovend Anders maakte afgelopen week veel los op social media. Niet alleen bij Venlose Vastelaovendvierders, maar ook vele anderen waren ontroerd door de sfeervolle uitvoeringen van diverse Venlose liedjes. Pianominiatuurtjes, zo omschrijft Derix ze zelf. Ontstaan en gemaakt voor de film Nao ‘t Zuuje en nu via diverse streamingdiensten als volledige cd te beluisteren.
Tekst: Rob Buchholz | Beeld: Brendan van den Beuken en Daan Kmiecik
De reacties op zijn Facebookpagina waren overweldigend. Luisteraars waren er oprecht stil van, kregen kippenvel of voelden zelfs tranen in de ogen. De melancholische piano-uitvoeringen van Venlose evergreens sluiten volgens velen perfect aan bij de huidige situatie in de wereld. En dus ook die in Venlo. Geen Vastelaovend. Geen deinende massa. Geen kleurrijke groepen. De komende weken blijft het echt stil op straat. “Sommige mensen lieten mij weten dat ze de cd als een geschenk ervaarden van mij aan de stad Venlo,” aldus de bescheiden Derix. “Zo heb ik het zelf niet ervaren. Dergelijke reacties raken mij echt wel. Afgelopen weekend belde Huub Stapel mij op. Ook hij was ontroerd en kreeg tijdens het beluisteren van het album het gevoel alsof de Amerikaanse pianist Keith Jarrett de liedjes had ingespeeld. Dat was één van de mooiste complimenten die ik in de afgelopen dagen mocht ontvangen.”
Puur toeval
Dat de cd uitkwam, was eigenlijk puur toeval. Derix, die onder andere docent is op de Rockacademie in Tilburg en arrangementen schrijft voor internationale grootheden als Marillion en Fish, was bezig met een nieuw project en luisterde daardoor onder andere naar diverse opnames van eigen werk uit het verleden. “Daarbij kwamen vanzelfsprekend ook de liedjes voorbij die ik voor Nao ‘t Zuuje had gemaakt. Hoewel ik in principe geen voorstander ben van onlinediensten als Spotify en i-Tunes besloot ik toch een aantal albums te gaan delen. Al vrij snel werd mij duidelijk dat deze diensten ook voordelen kennen. Je bent meer zichtbaar. Ik kreeg namelijk contact met mijn achterban. Mensen stuurden persoonlijke berichtjes en lieten weten hoe zeer ze het waardeerden dat ik mijn muziek op deze wijze deelde. Het verspreiden en de reacties erop gaf mij steeds meer plezier. Hoewel ik nooit bezig ben geweest met een spin-off van de film, vond ik het toch mooi om via de muziekdiensten zestien liedjes als compleet album aan te bieden. Mijn vrouw Daan ontwierp een passend hoesje en daarmee was de release een feit.”
Specifieke settings
Voor het ontstaan van deze uitvoeringen gaan we even terug in de tijd, naar 2017 en 2018. Cameraman Rob Hodselmans was bezig met de film Nao ’t Zuuje waarin de verbinding en verbroedering van de Venlose Vastelaovend centraal staat. Hij en Derix hadden elkaar jaren eerder leren kennen via Glenn Corneille. “Rob wilde pianobewerkingen van Venlose liedjes die pasten bij zowel bepaalde personen in de film als bij specifieke settings. Bij de beelden van de inmiddels overleden Hay van den Ham kwam telkens Sjiengeleboem terug. Veur Altied eine Venlonaer paste perfect bij Tasilo Pieck en bij Lex Uiting was natuurlijk telkens Nao ’t Zuuje te horen. Mijn uitvoeringen moesten bijdragen aan een bepaald sfeertje dat Rob voor ogen had. Ook schreef ik twee nieuwe liedjes die pasten bij de sfeerbeelden vanuit de cafés Take Five en De Klep: Beej Bert en De Klep. Twee plekken waar ik zelf ook altijd graag kom. Rob gaf mij alle vrijheid om de liedjes op eigen wijze in te kleuren. Hij had er vertrouwen in dat ik het gevoel dat hij wilde neerzetten goed zou weten te raken. Volgens mij is dat ook wel gelukt. Een aantal nummers zijn in de film gebruikt, maar niet allemaal. Nu zijn ze dus terug te horen op het album Stil op Straot, Vastelaovend Anders.”
Daan
Behalve de cd leverde zijn bijdrage aan de film van Rob Hodselmans voor Egbert Derix nog meer moois op. Hij leerde er zijn vrouw Daan Kmiecik door kennen. Zij is één van de personages in Nao ’t Zuuje. “Nee, niet tijdens het maken van de film of bij de première, maar later,” zo erkent Derix. “Ik was pianist tijdens een show van Bert van den Bergh in De Maaspoort. Daan heeft ooit bij hem in het café gewerkt en na afloop kwam het tot een ontmoeting. Het was liefde op het eerste gezicht. Dat is meer dan een mooie bijkomstigheid. Het is één van de beste ervaringen uit de afgelopen jaren.”
De stijl die Egbert Derix bij de zestien liedjes toepast, roept bij veel Venlonaren herinneringen op aan het pianospel van de in 2005 overleden Glenn Corneille. En dat is niet zonder reden. De twee waren meer dan goede vrienden. “We hadden samen les bij Tino Snijtsheuvel en studeerden later samen aan het conservatorium in Maastricht. Glenn maakte ooit met Funs van Grinsven samen een bijzondere uitvoering van Venlo Stedje. Mijn interpretatie van dat liedje loopt aan het begin van de film over in de versie van Glenn. Toen ik dat voor de eerste keer hoorde, raakte mij dat enorm. Ik heb veel van hem geleerd en het is mooi dat zijn werk nog steeds op deze bijzondere manier terugkeert.”
