Drie maal is uiteindelijk scheepsrecht voor Sunset Cinema. De Venlose band stond in 2020 gepland voor een optreden in het kerkje tijdens ZPF. Ging niet door. Een jaar later opnieuw op het programma en opnieuw ging er een streep door Zomerparkfeest. Dit jaar was het raak, met de opening op Amigo. “Het was geweldig, maar veel te kort.”
Tekst: Jac BUchholz | Beeld: VenloVanbinnen
Natuurlijk waren er zenuwen, zo kort voor het optreden. Optreden in je eigen stad, tijdens Zomerparkfeest, met een massaal opgekomen publiek voor je neus. “Maar dat was voorbij toen we eenmaal waren begonnen”, lacht drummer Tim Sijbers. Dat bleek. De band begon zich steeds meer thuis te voelen op het Amigo-podium en het publiek merkte dat. Waar ze eerst op een afstandje hadden staan toekijken, daar was één aanmoediging van zangeres Sam Helsen voldoende om met de neus tegen het podium te gaan staan. “Hebben jullie zin in een feestje”, klonk het vervolgens. Dat hadden de toeschouwers en dat kregen ze ook.
Repeteren
Dus zit de band – die verder bestaat uit de gitaristen Rens Schouwenberg en Freek Peters en bassist Pepijn van der Grinten – enorm nagenietend in de backstage ruimte. Rens richtte Sunset Cinema zo’n 10 jaar geleden op en al snel maakten ook Freek en Tim er deel van uit. Tot in 2015 de stekker eruit ging. Met de komst van Sam en Pepijn werd er in 2019 nieuw leven in geblazen. Waarna corona roet in het eten kwam strooien. Wat hebben ze in de periode zoal gedaan? “Veel gerepeteerd”, antwoord Freek. Of dat op den duur, zonder optredens niet gaat vervelen? Hij schudt zijn hoofd en glimlacht. “Nee, niet echt. We kunnen het gewoon goed met elkaar vinden.” De anderen knikken.
Ingespeeld
Rens ziet ook voordelen in die periode zonder optredens. “We hebben veel eigen nummers geschreven. Daarbij heeft ieder zo een eigen inbreng – iets wat je terug hoort in de diversiteit van ons repertoire. We hebben die nummers opgenomen en inmiddels twee ep’s uitgebracht.” Hij noemt nog een ander voordeel. “We zijn door veel te repeteren echt op elkaar ingespeeld geraakt. Dat kon je vandaag ook merken.” Op de vraag of spelen op Zomerparkfeest een van de ambities was toen de band werd heropgericht kijkt Sam twijfelachtig. “Niet meteen, al zit zoiets wel in het achterhoofd. Dus toen we gevraagd werden te spelen in het kerkje vonden we dat heel bijzonder.”
Voor niets
En dan, na twee keer niet, nu wel op ZPF. Hoe lang hebben ze er naartoe geleefd? “Dagen… weken… maanden…”, klinkt het lachend. Pepijn en Freek kijken elkaar aan. “Het gaat natuurlijk steeds meer leven. Naarmate het dichterbij kwam zijn we met z’n allen aan de slag gegaan met de setlist, maar ook met de podiumopstelling, wat we aan zouden doen.” Rens legt dan uit wanneer ze hoorden dat ze toch op ZPF zouden optreden. Hij lacht: “In april van dit jaar was er in Domani een vrijwilligersfeest van ZPF. Wij werden gevraagd daar te spelen. Ik zei toen: we doen het voor niets als we van de zomer ook in het park mogen staan. Waarop het geruststellende antwoord volgde dat we voor dat optreden gewoon betaald zouden krijgen én al op de lijst stonden om tijdens ZPF op te treden.”
Adrenaline
Een optreden dat dus zojuist achter de rug is. En waar de bandleden van Sunset Cinema trots en voldaan op terug kijken. “Dit was zonder meer het grootste publiek waarvoor we hebben opgetreden, fantastisch”, merkt Tim op. Hij lacht: “drie kwartier was eigenlijk te kort”. Sam, nog helemaal in de euforie, reageert bevestigend. “We hadden nog wel even door kunnen en willen gaan.” Ook Freek zit nog bij te komen. “Man, de adrenaline giert nog na.” En nu? “Nu gaan we op een andere manier genieten”, zegt Sam. “We lopen zo het terrein op, naar andere acts kijken. Of we in de toekomst ook op Main zouden willen staan. Wat denk je? Natuurlijk. Maar dat is voor later. Deze ervaring nemen ze ons niet meer af.”
