De Nederlandse Natuursteenhandel P.J.M. van Stokkum, dat was de oprichtingsnaam in februari 1910; Rotterdam de vestigingsplaats van wat nu kortweg Van Stokkum heet. In de jaren vijftig kwam het familiebedrijf naar Venlo. Familiebedrijf is het echter niet meer: een van de nazaten van de Van Stokkums werd liever schapenboer in Australië. Van Stokkum bleef wel bestaan, tot op de dag van vandaag.
Tekst: Jac Buchholz | Beeld: Van Stokkum
Van de eerste decennia, na de oprichting in 1910, weet huidig directeur Twan Smedts niet zo veel. Ja, geeft hij aan, er zal ongetwijfeld het een en ander zijn gearchiveerd. Van Stokkum lag sinds de oprichting 110 jaar geleden lange tijd aan de Schiekade in Rotterdam. Tot eind jaren vijftig werd besloten te verhuizen naar Venlo, naar wat toen nog Veegtes heette, het tegenwoordige Noorderpoort.
De reden voor die verhuizing kent Smedts wel. “Van Stokkum zag kans een bedrijf over te nemen aan de Duitse grens. Daardoor konden ze ook in Duitsland aan de slag. Een tweede en zeker niet onbelangrijke reden was dat er destijds veel natuursteen in de vorm van blokken vanuit Duitsland, Zwitserland en Italië per trein naar Nederland kwam om hier te worden verzaagd. Venlo was een perfecte, logistiek centraal gelegen plaats om treinen te lossen. Zo hadden ze twee vliegen in een klap.”
In die tijd was het nog een familiebedrijf, maar dat veranderde op enig moment, weet Smedts. “Een van de opvolgers besloot in de jaren zeventig het bedrijf te verkopen. Hij had geen interesse in die natuursteen en vertrok naar Australië om schapenboer te worden. Smedts kwam in 1996 bij het bedrijf binnen. “Dat was toen in handen van Nic Boitelle en Lei Schreurs die het twee jaar eerder hadden overgenomen. Ik kwam er binnen met een bouwkundige achtergrond en kende het bedrijf vanuit eerdere functies.” Al vlug, zegt Smedts, raakte hij in de ban van het fraaie natuurproduct. Hij noemt het het ‘natuursteenvirus’.
De groeves waar Van Stokkum de natuursteen uit haalt, liggen wereldwijd verspreid, dat is in de loop der jaren zo gegroeid, vertelt Twan Smedts. “Lange tijd vonden we onze producten vooral in Europa. Na verloop van tijd zijn we ook overzees gaan zoeken. Zo hebben we inmiddels een ongekende bibliotheek van natuursteen opgebouwd.” De natuursteen komt dus uit alle windrichtingen, maar wordt voornamelijk bij projecten in Nederland toegepast. Al is van Stokkum ook wel eens over de landsgrenzen actief. “Maar dan is het meestal wel voor een Nederlandse opdrachtgever.”
Die opdrachten zijn vaak prestigieuze projecten, van monumentale Amsterdamse panden en de renovatie van Huis Ter Duin in Noordwijk tot de realisatie van de nieuwe stations in Rotterdam en Arnhem en het Groningse Forum. “Natuursteen heeft nu eenmaal een heel exclusieve, hoogwaardige uitstraling. Daarom zijn we vaak betrokken bij projecten met veel aandacht voor de architectuur en de esthetiek.”
Het bewerken van de natuursteen, zegt Smedts, gebeurt in tegenstelling tot vroeger niet meer in eigen huis. “De fabriek hebben we om economische redenen afgestoten, maar we hebben wel nog alle kennis en vakmanschap in huis. Die hebben we ingezet om een aantal goede partners te vinden, bedrijven die net als wij oog hebben voor kwaliteit. We zoeken sowieso graag de samenwerking, om zo tot de beste resultaten te komen.”
Het eeuwfeest, tien jaar geleden, is volgens Smedts uitbundig gevierd, met een driedaagse trip naar Pisa en omgeving, waar ook alle nog levende oudmedewerkers bij waren, en onder meer een bezoek aan de bekende groeves van Carrara, ook wel de marmerhoofdstad van de wereld genoemd. Het 110-jarig bestaan wordt aangegrepen om tevens een blik vooruit te werpen en de organisatie toekomstbestendig te maken. Want hoewel de orderportefeuille nog goed is gevuld, ziet Smedts ook wat onzekerheden. “Wat de huidige discussies over stikstof en PFAS voor de bouw gaan betekenen is niet helemaal duidelijk. Daar komt nu het coronavirus bij; we halen onze natuursteen onder andere uit China en Italië. Dus daar zullen we de komende tijd zeker de focus op hebben.”
