Als iemand het belang erkent van grensoverschrijdend zaken doen in het Duits-Nederlandse grensgebied is het wel Wiel Aerts. De oud-wethouder van Venlo houdt zich al decennialang met de materie bezig en beschikt over een enorme ervaring. “Gelukkig begrijpen steeds meer mensen het belang van een economisch sterke grensregio.”
Tekst: Jac Buchholz | Beeld: VenloVanbinnen
Al tijdens zijn periode als wethouder was Wiel Aerts hartstochtelijk pleitbezorger van het versterken van de banden tussen Nederlandse en Duitse ondernemers in het grensgebied. Daarna had hij een eigen bedrijf dat ondernemers in het grensgebied met elkaar in contact bracht en was hij onder meer voorzitter van Business Club Maas Rhein. “Met mijn bedrijf ben ik in 2019 gestopt. Ik heb daarna enkele projecten voor Fontys gedaan en werk momenteel nog twee dagen per week voor de Euregio Rhein-Maas-Nord.” Hij heeft de contacten zien verbeteren, vooral de laatste jaren. “Op diverse niveaus. Kijk naar de Nederlandse overheid. Waar voor hun vroeger Nederland ophield bij Eindhoven zijn ze gaan inzien dat Limburg een belangrijke schakel tussen de twee landen is.”
Halve cirkels
En niet alleen aan Nederlandse zijde, merkt hij op, eveneens in Duitsland. “Kijk maar naar de coronaperiode, toen er regelmatig overleg tussen beide landen was. En in Düsseldorf zit sinds kort een nieuwe deelstaatregering (Noordrijn-Westfalen, red.) die in het coalitieakkoord eveneens veel aandacht voor de grensoverschrijdende samenwerking heeft. Op allerlei vlakken. Het idee van de Euregio, een sterke Europese regio, krijgt zo steeds nadrukkelijker vorm.” Aerts vindt dat de twee halve cirkels die elkaars buren zijn een complete cirkel moet worden. “Dan ontstaan er op allerlei gebieden, zoals economisch, sport, toerisme en cultuur grote mogelijkheden.”
Geen argument
De blik dus meer op het oosten richten. Aerts kan en wil er met zijn huidige opdrachtgever, de Euregio, graag aan bijdragen, zoals hij dat in eerdere functies ook deed. Hoe zit het echter met de verschillen tussen de twee buren; het cultuurverschil, het niet goed spreken van elkaars taal? Hij vindt dat die verschillen te veel worden opgeblazen. “We moeten geen obstakels creëren die er niet zijn. Taal een hindernis, ik vind het geen argument. Je kunt in allerlei talen met elkaar in gesprek gaan. Zoek een oplossing. Net zo min vind ik de formele Duitser versus de losse Nederlander een argument. Ja, voor de oudere generatie geldt dat wellicht nog een beetje, maar de meeste Duitsers zijn ook los en informeel. Zeker als er eenmaal een goed contact is.” Hij lacht dan. “Waar wel nog een verschil ligt, is dat Duitsers organisatorisch heel sterk zijn. Maar dat zie ik niet als obstakel, eerder een voordeel.”
Meer potentieel
Het verschil in wetgeving dan? Ook dat ligt volgens Aerts veel genuanceerder. Ja, zegt hij, dat verschil is er. Maar het is ook op te lossen. “Ik neem mezelf als voorbeeld. Ik werk in Duitsland, heb daar een ziektekostenverzekering, maar kan gewoon in Nederland terecht voor de zorg. Dat moet je even uitzoeken, maar het kan wel. Er zijn ook allerlei instanties die iemand daarbij kunnen ondersteunen. Neem het Grensinfopunt, speciaal opgezet voor mensen die over de grens gaan werken.” Aerts wil dan ook liever de voordelen benoemen dan de vaak uitvergrote hindernissen. “Ik volg het op de voet en zie een in elkaar schuivende arbeidsmarkt, vervagende grenzen. Dat is goed. Daardoor krijgt deze regio veel meer potentieel.”
Regio Deal
Maar het kan nog beter. Volgens Aerts moeten Limburg en Noordrijn-Westfalen elkaar nog nadrukkelijker opzoeken. Anders doen beide regio’s elkaar tekort. “Dat gebeurt bijvoorbeeld met het project Toolkit van de Regio Deal die onder meer gericht is op een betere grensoverschrijdende samenwerking. Daartoe worden nu gemeenten aan beide zijden van de grens aan elkaar gekoppeld. Met als doel dat uit die contacten blijvende samenwerkingen ontstaan. Op allerlei vlakken. Als dat gebeurt, wordt deze regio daadwerkelijk de Euregio, een sterk gebied in het hart van Europa.”
