De jaren zestig staan bekend als een roerige tijd. Het is het decennium van de Flowerpower, provo’s, nozems en hippies. Voor het eerst is er sprake van een jongerencultuur die zich op allerlei manieren afzet tegen hun ouders en de gevestigde orde. De Beatles en de Rolling Stones veroveren de wereld. Groepen jongeren trekken zich samen terug en wisselen daarbij muziek en ideeën uit. Ze werden geïnspireerd door de historische beelden van grootschalige vredesdemonstraties en festivals die vanaf de Summer of Love via televisietoestellen langzaamaan ook de Venlose huiskamers binnendruppelden
Tekst: Leon Vrijdag | Beeld: archieven bezoekers en vrijwilligers
De veranderingen in de jeugdcultuur en de samenleving waren ook in Venlo gedurende de jaren zestig merkbaar. Langzaam kwam er een einde aan het parochiële jongerenwerk. De instuif en traditionele dansavonden in zalen als Copacabana, Ons Huis en IL 56 voldeden niet meer aan de eisen van de steeds eigenzinniger wordende jeugd. De behoefte aan een eigen plek nam toe. Vandaag in deel 1 de start. Hoe een groepje langharige hippies vier jaar lang bleef strijden om een eigen plek. Van de bankjes voor het Venlose station tijdens de Summer of Love in 1967 tot de opening van het OOC eind februari 1971.
Afkeer van verenigingen
Eén van de groepen van de Venlose jeugd die er niets voor voelden om gebruik te maken van de bestaande ontspanningsmogelijkheden was de groep ‘jongeren met de lange haren’. Deze groep, bestaande uit ongeveer 25 personen, weigerde om lid te worden van een of andere vereniging. Deze afkeer was gebaseerd op een verlangen om zo min mogelijk gebonden te zijn. Lid zijn van een vereniging betekende dat je altijd een lidmaatschapskaart op zak moest hebben omdat anders de toegang geweigerd werd. Een andere reden om geen lid te zijn van een vereniging was de houding van de oorspronkelijke leden van die jeugdverenigingen. De ‘jongeren met de lange haren’ werden door de brave burgers gezien als langharig, werkschuw tuig en overal weggekeken. Het was dus maar de vraag of ze überhaupt welkom waren bij een jongerensociëteit. “Je wordt aangestaard als een koe met twee koppen en vervolgens met minachting behandeld,” zo vertelt één van de jongeren in een interview met het Dagblad van Noord-Limburg van 16 september 1967.
Stationsjeugd
Fransz Rombouts uit Blerick, toen 16 jaar, was in die jaren ongeveer de man met langste haren van heel Nederland. Hij sloot zich in augustus 1967 aan bij de zogenaamde Stationsjeugd, een groepje langharigen die een vaste plek hadden op de banken voor het Venlose station. Zij waren geïnspireerd door publicaties in het toen roemruchte weekblad Hitweek (1965-1969) en een bezoek aan het ‘magische’ centrum van Antwerpen. Rombouts stelde voor om op zoek te gaan naar een eigen home waar de groep bij elkaar kon komen, zich kon bezighouden met muziek luisteren, beoefenen en meer.
Hilarische verkleedpartij
De groep tufte op brommertjes door Venlo en zag her der panden leegstaan die prima als huisvesting konden dienen. De gemeente had echter al plannen deze panden af te breken. Ten einde raad deed de groep een beroep op een aantal makelaars om een pand te huren. Rombouts: “We dachten met de hele groep iedere maand voldoende geld bij elkaar te kunnen krijgen om ergens een pand te huren, maar die makelaars vroegen enorm hoge huurprijzen die wij nooit konden opbrengen.” Eén keer was de groep heel dicht bij de huur van een pand. Echter door hun eigen schuld ging dat plan uiteindelijk niet door. “We gingen een villa bekijken. In één van de kamers troffen we een kledingkast aan vol bh’s en korsetten. Het leidde tot een hilarische verkleedpartij waarbij we helaas werden betrapt door de eigenaresse van het pand met alle consequenties van dien,” zo vertelt Rombouts met een lach.
Prolurk
De nieuwe jeugd bleef zoeken naar een eigen plek in de stad. Zowel ambtenaren als de gemeenteraad vonden het echter niet belangrijk genoeg en negeerden alle verzoeken. Dus werd in 1968 een nieuw actiecomité onder de naam ‘Prolurk’ samengesteld. Dit comité had de taak om samen met de gemeente Venlo een open jongerencentrum te realiseren. Het bleef echter niet alleen bij vragen. Het comité was bereid acties te voeren en stelde in een open brief aan het gemeentebestuur een ultimatum.
Protestmars
De gemeenteraad bleef echter volharden in hun passieve houding en de eerste protestacties kwamen van de grond. Op zaterdag 22 juni 1968 vond in de binnenstad van Venlo een rustige protestmars plaats, georganiseerd door Prolurk. Meer en meer groeide het besef bij de lokale overheid dat de behoefte aan een jongerencentrum groot was. Ondertussen besloot het actiecomité te blijven zoeken naar een geschikte plek om onderdak te vinden voor het jongerencentrum. Vanaf november 1968 mochten ze één avond in de week gebruik maken van een zaaltje in Jeugdhuis De Maagdenberg.
Progressieve popavond
Op 22 februari 1969 organiseerde de werkgroep een ‘progressieve popavond’ met medewerking van onder andere de band Obsession, DJ Thuur Steegh en magiër Jan Hendrix. Een avond vol theater en muziek. Omstreeks kwart over acht begon Obsession met hun show. De versterkers vol open. Nog voordat de band klaar was met het eerste nummer verzocht de politie namens buurtbewoners om zachter te spelen. Een verzoek waaraan niet werd voldaan. Ook het onderdeel ‘Super Licht Show’ werd verboden omdat deze in strijd zou zijn met de openbare orde en de goede zeden. De organisatie besloot om een aantal van de geplande acts te schrappen. De aanwezige gasten zagen de beheerder van het jeugdhuis als de zondebok. De sfeer tussen omwonenden en de hippies was direct verpest. Deze avond betekende het einde van de jongerenavonden in jeugdhuis De Maagdenberg.
Concrete actie
Een nieuwe locatie werd gevonden. Op 29 mei 1969 organiseerde de Raad voor Jeugdservice een zogenaamde ‘hearing’ in ‘t Ald Weishoès. Na deze avond werd een comité van tien personen samengesteld dat moest samenwerken met het stichtingsbestuur van de stedelijke Raad voor de Jeugdservice in Venlo. Het doel was om een definitief open ontmoetingscentrum voor de Venlose jongeren te realiseren. Te beginnen met een onderzoek naar de haalbaarheid van het pand Picardie 6 als toekomstige ontmoetingsplek. In de tussentijd werd als noodoplossing tot november 1969 gebruik gemaakt van Café Moustache aan de Stalbergweg. Daarna sloot de zaak haar deuren.
Purple Nova
Op 1 november 1969 werd in het Nationaal aan de Spoorstraat in Venlo geschiedenis geschreven. De Moustache-clan organiseerde die dag een evenement onder de naam ‘Purple Nova’ om het Venlose publiek kennis te laten maken met de doelstellingen en de mogelijkheden van een open ontmoetingscentrum. Ongeveer 1200 jongeren uit Venlo en omgeving bezochten deze muziekmarathon. Nu mogen we gerust stellen dat dit het definitieve startschot voor de opening van een Venloos jongerencentrum is geweest.
Heutzstraat
Ook 12 december 1969 is een gedenkwaardige dag in de geschiedenis van het OOC (Open Ontmoetings Centrum). Bij notaris Beckers wordt de stichtingsacte opgesteld. Een open ontmoetingscentrum komt steeds meer in zicht. De eerste taken van het stichtingsbestuur zijn het zorgen voor huisvesting en het aanstellen van een beroepskracht. Op 1 mei 1970 werd Jan Derkx benoemd tot de eerste beroepskracht van het OOC. Hij zag af van de eerder genoemde optie voor huisvesting in het pand Picardie 6. De reden? Derkx vond het te klein voor de gewenste activiteiten. In juli 1970 vinden de Venlose jongeren hun gewenste plek. Het pand op de hoek Kaldenkerkerweg/Heutzstraat stond leeg. Voorheen was hier de winkel van ‘De Gruyter’ gevestigd. Na het sluiten van een huurovereenkomst en een grondige verbouwing was een lang gekoesterde wens gerealiseerd. Het einde van een jarenlange strijd tussen de gemeente Venlo en de jongeren leek tot een einde te komen. Slechts een klein aantal van de initiatiefnemers van het eerste uur heeft de jarenlange strijd doorstaan. Aangevuld met enkele nieuwe leden werd op 1 februari 1971 de vrijwilligersgroep OOC Venlo opgericht om onder leiding van projectleider Jan Derkx en Ruud Hietbrink het centrum runnen. Op 26 februari 1971 wordt het Open Ontmoetingscentrum officieel geopend.
Morgen in deel 2 de groei en bloei van het Venlose Popcentrum.
Dit artikel is eerder geplaatst op de website Venloos Verleden
