Nadat Venlo zes jaar lang in handen van de Staatsen was geweest, slaagde kardinaal Ferdinand er in 1637 in om Venlo weer in Spaanse handen te krijgen. Tot genoegen van de, voornamelijk katholieke, bewoners van de stad. Op 25 augustus van dat jaar worden de Spanjaarden feestelijk onthaald en vinden speciale vieringen plaats in de Sint Martinuskerk en op het stadhuis.
Tekst: Rob Buchholz | Beeld: archief VenloVanbinnen
Na twee dagen van beschietingen besloot vestingcommandant Nicolaas van Brederode zich al over te geven. De komst van de Spanjaarden zorgde er voor dat een jaar later veel protestanten de stad verlieten. Een goede reden voor de bisschop van Roermond om de Kruisherenkerk/Nicolaaskerk opnieuw in te wijden. In 1655 verlaten de laatste protestantse families hun stad en kiezen onder andere voor Nijmegen en Dordrecht.
Bouw fort
Snel na de herovering van Venlo besluiten de Spanjaarden om de vestigingwerken verder uit te breiden en te versterken. Zo wordt de Tegelpoort vernieuwd en de Maaspoort plus Laerpoort gerenoveerd. Volgens de Spanjaarden kende de vesting Venlo een uiterst zwakke plek en dat was aan de westzijde van de Maas: Blerick. Dat is de reden dat van 1641 tot 1643 Fort Sint Michael gebouwd wordt. Een fort in de vorm van een Pentagon; met vijf sterren. De bouw vormde het sluitstuk van de vernieuwing van de Venlose vestingswerken. In een later deel gaan we uitgebreider in op de bouw en ontwikkeling van het fort.
Nieuwe heroveringspoging
De Staatsen bleven ongelukkig dat ze Venlo aan de Spanjaarden verloren hadden. In 1647 probeert Frederik Hendrik de stad opnieuw te heroveren. Samen met zijn troepen slaat hij een tentenkamp op in het noordelijk deel van de stad. In de buurt van Genooy en Velden. Het was Frederik Hendrik duidelijk dat hij geen snelle slag kon slaan, daarom bedacht hij het plan om Venlo langdurig te blokkeren. Vanzelfsprekend was dit tegen het zere been van de Spanjaarden en een nieuwe, heftige strijd brak los. Een strijd die opnieuw veel schade veroorzaakte. Omdat de Spaanse troepen hulp kregen en een strenge winter volgde, zat er voor de Staatsen niets anders op dan zich over te geven. Een goed beeld van die strijd is te zien in het schilderij Beleg van Venlo, gemaakt door Lambert de Hondt de Oudere.
Een jaar later kwam voorlopig een definitief einde aan de strijd. Op 15 mei 1648 werd de Vrede van Munster getekend. De republiek bleef zelfstandig en Venlo bleef deel uitmaken van Spaans Gelderland. Na deze ondertekening volgde een nieuwe periode van rust voor Venlo. Dit in tegenstelling tot de situatie in de Republiek.