Na de jaren van wederopbouw binnen de gemeente Venlo werd het tijd voor de mensen zelf om zich te ontwikkelen. Zoals in deel 33 van deze serie al aangegeven liet vooral de nieuwe generatie van zich horen, maar ook op ander gebied waren er volop ontwikkelingen.
Tekst: Rob Buchholz | Beeld: collectie VenloVanbinnen
Venlo staat bekend om zijn enorme culturele diversiteit. Die kreeg in de nieuwe tijd, vanaf de jaren zestig, steeds meer vorm. Kunst met een grote en een kleine letter k. Toegankelijk voor de massa, maar ook voor kenners die verdieping zochten. De opening van het Cultureel Centrum in 1965 (in combinatie met de bibliotheek) was daarvan een goed voorbeeld. Er gebeurde echter meer. Veel meer. En dat in een relatief kort tijdsbestek.
Langharig, werkschuw tuig
De jeugdcultuur kwam ook in Venlo tot bloei. De eerste ontwikkelingen tijdens dansavonden en andere activiteiten bij de Instuif waren nog relatief braaf en kregen vaak de goedkeuring van ouders en gezagshebbers, maar in de tweede helft van de jaren zestig bloeide de rebellie. Op straat en in de kunst. Bekend en berucht waren de langharige hippies die vanaf 1967 een eigen plek hadden bij het Venlose station en daardoor de bijnaam ‘Stationsjeugd’ kreeg. Zij eisten een eigen plek om te ontspannen en zich te ontwikkelen. Niet bij een club of vereniging waar een lidmaatschap vereist was, maar een eigen jongerencentrum waar ze in alle vrijheid muziek konden maken, beluisteren of op andere wijze met nieuwe vormen van kunst en cultuur bezig konden zijn. Zonder lidmaatschapskaart. De gemiddelde Venlonaar beoordeelde en veroordeelde deze groep als langharig, werkschuw tuig.
Progressieve jongerenavonden
Om meer aandacht voor hun plannen te vragen werd op 22 juni 1968 een protestmars in de binnenstad georganiseerd. De gemeente dacht mee en bood de groep een plek in Jeugdhuis De Maagdenberg. Toen daar begin 1969 een ‘progressieve popavond’ werd georganiseerd, zorgde dat direct voor commotie in de buurt. De muziek stond te hard en de lichtshow was in strijd met de openbare orde en goede zeden. Deze onrust betekende dat er al snel een einde kwam aan de nieuwe jongerenavonden op deze plek. Een vervolg kwam er nog wel. Eerst in ’t Ald Weishoès, later in Café Moustache aan de Stalbergweg plus de muziekmarathon Purple Nova in het Nationaal, een avond waar 1200 jongeren uit de hele regio samenkwamen. Zij luisteren naar diverse soorten muziek: van Dixieland tot Folk.
Tentoonstelling Karel Appel in het Cultureel Centrum
Moderne kunst
Ook in strijd met de goede zeden was een voorstelling van een Duits theatergezelschap dat de befaamde hippiemusical Hair in Venlo wilde opvoeren. Al bij de grenspost De Keulse Barrière ging het mis. Een van de actrices zou naakt in de auto hebben gezeten en de douanebeambte kreeg na overleg het bevel de groep niet toe te laten op Nederlands grondgebied. De groep en de musical was een gevaar voor de openbare zeden. Wie nieuwsgierig was naar moderne kunst kon terecht in het Cultureel Centrum. Tentoonstellingen van Karel Appel, Tajiri en Chriet Titulaer (De mens in het heelal) zorgde voor veel publieke belangstelling en voor de nodige discussies. Maar er gebeurde meer. Venlo kreeg een eigen kunstkring, onder andere opgericht door Sef Moonen. Joep Perrée begon aan de Straelseweg de beeldenfabriek onder de naam Atelier Perrée. In de voormalige Mostartschool aan de Goltziusstraat opende het Goltziusmuseum haar deuren. Tevens besloot Amsterdamse echtpaar Maarten en Reina van Bommel in 1969 hun collectie, bestaande uit 1200 werken, te schenken aan de stad Venlo. Onder de voorwaarde dat deze een plek zouden krijgen in een eigen museum. Een voorstel dat twee jaar later werkelijkheid zou worden.
Wiel Vestjens wint eerste Noord-Limburgse Buutkampioenschappen
Andere vormen van vermaak
Wie niet open stond voor de ontwikkelingen in de moderne kunst kreeg in Venlo ook voldoende gelegenheid zich te vermaken of te ontwikkelen. Muziekgezelschap Stella Duce werd opgericht, net zoals de eerste Venlose Joekskapel Moei Vals, met onder andere Lex Kosman en Thijs Schrave. Stamtaofel Vaat 11 organiseerde in 1967 de eerste Noord-Limburgse Buutkampioenschappen in de Prins van Oranje. Wiel Vestjens had de eer om deze eerste editie te winnen. Ander vermaak was onder andere ook te vinden tijdens de Zomerfestiviteiten op de Parade (foto boven). Tevens kreeg Venlo er met de Incognitoclub aan de Noord-Buitensingel een populaire uitgaansgelegenheid bij; de horecazaak van Appy en Henk. ’T Ald Weishoès begon met een eigen jongerencentrum.
Het mag duidelijk zijn, dat Venlo definitief was opgebloeid en meeging met de ontwikkelingen in de rest van de wereld. De woningbouw zette zich verder door met de aanleg van de Post- en Casinoflat. In de nieuwbouwwijk Hagerhof-Oost was plaats om de voormalige KNIL-militairen uit Java te huisvesten. Tot dat moment hadden zij in barakken op het Kazerneterrein gewoond. In deze periode verwelkomde Venlo tevens haar 60.000e inwoner: Astrid van Elswijk. Deze maatschappelijke en culturele ontwikkelingen stopten vanzelfsprekend niet aan het einde van de roerige jaren zestig. In het volgende decennium bleef Venlo op diverse fronten groeien. Daarover meer in deel 35 van deze serie.
