D’n Berg Op: En nu?

Komende zondag wacht alweer de eerste competitiewedstrijd voor VVV-Venlo. De eerste in een rij van 7 duels in 21 dagen. Zes wedstrijden in de eredivisie plus de bekerwedstrijd. Je zou januari met gemak de maand van de waarheid kunnen noemen.
Tekst: Rob Buchholz | Beeld: Leon Vrijdag
Hoe hangt de vlag er bij in De Koel? Nieuwe spelers zijn er (nog) niet. Dus moeten we vooral hopen dat de kopjes fris zijn, het vertrouwen gegroeid is, maar vooral of eindelijk de beste speelwijze is gevonden die aansluit bij de kwaliteiten van deze selectie. Nieuwe spelers? Het blijft vooralsnog stil op de berg. Men spreekt over een verdedigende middenvelder. Is dat voldoende of komt er meer? Gaat een creatief talent als Zinédine Machach een echte kans krijgen. Hij op het middenveld met Post en Linthorst. Daarvoor gewoon een driemans aanvalslinie met Vito, Giakoumakis en John? Of blijft het 4-4-2? Of wordt er zelfs gedacht aan een vijfmans verdediging, zoals ook ADO van plan is. Of maakt het systeem niet zoveel uit en moet het in de hoofden van de spelers goed zitten?
Treffend was het beeld dat zichtbaar was na de eerste goal die FC Twente op 19 december in De Koel maakte: hangende kopjes, sjokkende spelers, geslagen honden. Alle gif en strijdlust leek uit de ploeg weggezogen. Hoe graag trainer Hans de Koning ons ook van het tegenovergestelde wil overtuigen. Het was de laatste twee maanden voor de winterstop niet in het spel terug te zien. Nog even ter verduidelijking: ik vind Hans een toffe peer en hij hoeft voor mij echt niet weg, maar dat er iets moet veranderen, mag duidelijk zijn.
“We staan op een plek waar bijna iedereen ons verwacht had,” zo lieten aanvoerder Danny Post en manager voetbal Stan Valckx vorige maand weten. Daar zit natuurlijk een kern van waarheid in en niemand eist een vaste plek in de middenmoot, maar het is toch vooral het bijzonder lamlendige spel dat supporters zorgen baart. Als we ten onder gaan, dan wel graag met opgestroopte mouwen, passie en strijdlust. Die aspecten straalt het team helaas niet uit.
Ligt dat aan de gehanteerde tactiek? Heeft het zelfvertrouwen door de 0-13 tegen Ajax een dusdanige knauw gekregen dat alleen een psycholoog de groep nog aan de praat krijgt? Of is er tweespalt in de groep? Misschien een combinatie van deze (en andere) factoren, maar als er niets verandert in vergelijking met december dan blijft het een lastig verhaal. De Koning wil ons graag doen geloven dat blessures en coronaperikelen debet zijn aan de slechte prestaties, maar ik zie dat bijvoorbeeld een Joris Mathijsen (Technisch Directeur bij Willem II) dezelfde redenen opvoert voor de terugval van zijn club. Daar is meer geld en dus een bredere selectie, maar worden dus dezelfde redenen als in Venlo aangehaald voor de mindere prestaties. Is dat niet te makkelijk? Wijst iedere club die zich in de gevarenzone bevindt, niet altijd te snel naar externe factoren? Winnaars hebben een plan, verliezers altijd een smoes, zo luidt een bekend gezegde. Overigens, waar de club telkens rept over 14 echte bruikbare krachten, tel ik 18 volwaardige spelers in de selectie.
A propos Willem II. Toevallig de eerste tegenstander aanstaande zondag in een wederom lege Koel. Dat het missen van de trouwe aanhang ook een rol speelt in de mindere prestaties geloof ik trouwens graag. Kijk naar Emmen. In de laatste twee seizoenen werd op eigen veld bijna niets verloren, nu wint de club uit Drenthe geen enkel duel meer. Daarmee is één van de belangrijkste gegadigden voor directe degradatie genoemd. Maar wie is nummer twee? Op dit moment vrees ik zelf dat VVV een grote kans maakt. En die negatieve gedachten heb ik niet snel. We promoveren of we degraderen niet. Zo is bijna altijd mijn gedachte. Nu is dat echter anders. Het glas was altijd halfvol. Nu is het even halfleeg. En zelfs playoffs wil je ontlopen. NAC en De Graafschap zijn niet bepaald prettige tegenstanders. Maar dat is toekomstmuziek.
Drie van de zes competitiewedstrijden in januari zijn tegen directe concurrenten: Willem II, ADO Den Haag en Fortuna Sittard. Wat is wenselijk/noodzakelijk? Vijf, zeven of negen punten. De andere duels tegen Twente, Vitesse en Heerenveen moeten ook ergens een puntje of meer opleveren om boven de rode streep te staan. Zodat we eind januari, na 20 speelrondes, positiever zijn dan nu. Vrij snel daarna volgen nog wedstrijden (waarvan drie uitduels) tegen Utrecht, AZ, Vitesse en Feyenoord. Hoe zwaar dat wordt, hoef ik niemand uit te leggen. Ja een puntje kun je altijd ergens pikken, maar een hele bulk punten verwacht ik niet in die reeks. Een gezonde basis om vertrouwen voor de rest van de competitie op te doen, zal dus echt in januari moeten worden gelegd. Als supporters kunnen we daar alleen maar op hopen.