Afgelopen vrijdag presenteerde VVV-Venlo het Strijdplan 2021-2025. Een agenda voor de komende jaren waarbij de Venlose Eerste Divisie-club zichzelf het doel stelt om belangrijke stappen te zetten. Belangrijk onderdeel is het Technisch Beleidsplan waarin de focus ligt op positieve resultaten van het eerste elftal. Promotie is daarbij het doel met als volgende doelstelling een structurele plek in de Eredivisie.
Tekst: Rob Buchholz | Beeld: Rob Buchholz en VVV-Venlo
Essentieel onderdeel om tot die successen te komen is natuurlijk een gezonde, maar vooral groeiende financiële situatie met een begroting die stijgt richting 12 miljoen euro. Daarbij is een modern stadion met een grotere capaciteit van groot belang. “Wij kijken samen met de gemeente of er mogelijkheden zijn voor een nieuw onderkomen, maar een verblijf in een gerenoveerde Koel behoort ook nog altijd tot de mogelijkheden. Het is op dit moment te vroeg om daar iets definitiefs over te zeggen,” aldus algemeen directeur Marco Bogers. “Maar De Koel zal altijd ons thuis blijven; al is het maar voor trainingen en andere zaken.” Een nieuw plan dus dat de organisatie handvatten en concrete doelen moet bieden om te groeien. Opgesteld naar aanleiding van de onrustige periode waaruit de club komt, met daarbij de degradatie van afgelopen seizoen als dieptepunt. “Dit was het meest vreselijke jaar uit mijn hele carrière bij VVV,” zo biecht Bogers nog maar eens eerlijk op.
Er wordt zowel door jou zelf als door Ineke Gutterswijk, voorzitter raad van commissarissen, gesproken over pijnlijke momenten tijdens de evaluatie van afgelopen seizoen. Leg eens uit waar die pijn zat.
“Dat gaat vooral over tactische beslissingen die zijn genomen. Die kritiek was terecht. Maar het was een sneeuwbaleffect waardoor we echt in de problemen kwamen. De komst van diverse huurlingen bleek deze keer geen succes. Waar dat in het verleden wel vaker goed uitpakte, ging afgelopen seizoen bijna alles mis wat mis kon gaan. De coronapandemie speelde daarbij een belangrijke rol. Veel jongens verveelden zich. Ze zaten thuis in een vreemde stad, hadden nauwelijks contact met elkaar. Als club konden wij ook bijna geen activiteiten organiseren om het groepsproces te versterken. Door de strenge maatregelen was het zo goed als onmogelijk in groepsverband iets te ondernemen. Bovendien was er voor individuele spelers ook weinig vertier omdat horeca en winkels vaak gesloten waren. Dat is niet bevorderlijk voor iemands gemoedstoestand. Toen na de goede serie in januari de resultaten tegenvielen, er blessures en schorsingen kwamen, was het tij niet meer te keren. Dan worden al die minpunten versterkt. Voor de degradatie waren al veel gesprekken gevoerd met zowel staf als spelers. We zijn blijven vechten en geloven in een goede afloop, maar er zat simpelweg te veel tegen. Ook na het ontslag van Hans de Koning was er voor Jos Luhukay geen eer meer te behalen. Hoewel iedereen er vertrouwen in had, bleven we in een negatieve spiraal. Dat maakte het extra frustrerend. Zeker voor Jos die met frisse moed was begonnen. Overigens waren wij voor de degradatie al begonnen met de evaluatie. Het was voor onszelf al duidelijk dat diverse zaken niet goed gingen.”
Vanuit de buitenwacht klonk veel kritiek op zowel Stan Valckx als op je eigen positie. Toch zijn jullie er nog.
“Natuurlijk is ons een spiegel voorgehouden. Bovendien stel ik mij altijd kwetsbaar op. Noem de kritische punten maar. Daar sluit ik de ogen niet voor. Stan ook niet. Ik ben van ’s morgens tot ’s avonds laat met deze club bezig. Alles wat hier gebeurt gaat me aan het hart. Dat dan toch, ondanks al die passie, een keer een spiegel wordt voorgehouden, werkt alleen maar in ieders voordeel. En nee, onze positie heeft nooit serieus ter discussie gestaan. Er was voldoende vertrouwen door het goede werk dat in de jaren daarvoor was verricht. Dat was zeker niet vergeten. Aan de andere kant was het wel tijd voor verandering, maar er is besloten dat we die stappen gezamenlijk gaan zetten. Binnen de dynamiek van een Betaald Voetbal Organisatie (BVO) gebeurt veel. Ook zaken waar je geen invloed op hebt. Daarom is het goed dat er nu dit Strijdplan 2021-2025 ligt. Dat biedt houvast en perspectief. VVV komt terug. De basis is goed en daar gaan we de komende jaren met nieuwe mensen binnen de organisatie hard aan werken. Daarbij zetten we nog meer in op het ontwikkelen van eigen jeugdspelers en de band met de eigen regio. Er moet altijd perspectief zijn, wil je samen verder kunnen gaan. Dat perspectief is er en daarin gelooft ook iedereen. In de afgelopen maanden hebben wij geleerd van de fouten die gemaakt zijn.”
In het Strijdplan komt het belang van een moderne accommodatie aan bod. Aan het einde van het seizoen heb je zelf plotseling het balletje opgegooid dat VVV mogelijk uit de Koel zou vertrekken. Was dat bewust? Jullie presenteerden drie jaar geleden nog een sterk plan ‘De Trap Omhoog’ waarbij een gerenoveerde Koel het uitgangspunt was. Waarom dan nu toch weer van koers veranderen?
“We veranderen niet echt van koers. Het plan ‘De Trap Omhoog’ was een prima plan. Alleen toen de eerste renovaties gerealiseerd waren, stak corona de kop op en bleken diverse partijen toch huiverig om geld te investeren in de renovatie van De Koel. Ze zagen er geen verdienmodel in. Die opmerking van mij over een nieuw stadion gebeurde naar aanleiding van een vraag door een journalist van Voetbal International. Dat was direct na de degradatie en misschien reageerde ik iets te zeer vanuit de emotie. Op dit moment gaan we met behulp van een marktonderzoek alle opties tegen het licht houden. Een verhuizing is nu niet aan de orde, maar het kan uiteindelijk toch gebeuren. De Koel staat natuurlijk bol van nostalgie. Daar koop je echter niets voor. Als we stappen willen zetten, dan moet je beslissingen durven te nemen. Het gaat om het belang en de toekomst van deze club. En als een nieuw stadion beter is dan renovatie van De Koel en de basis vormt voor financiële groei, dan gaan we daar serieus werk van maken. Voor nu houden we alle opties open. Een structureel verblijf in de Eredivisie vereist een hogere begroting. En dat is onze ambitie.”
Over onzekerheden en pijnpunten gesproken. Hoe zit het met Giakoumakis?
“Wij maken ons daarover totaal geen zorgen. Je merkt dat er de laatste twee weken pas echt beweging in de markt komt. Dat begint bij de topclubs en dan werkt dat door. Kijk naar het aantrekken van Jack Grealish door Manchester City. Het einde van de relatie Messi met Barcelona. Dat zorgt voor gevolgen bij andere clubs. Het is een kettingreactie. Wij gaan nog steeds uit van een goede transfer binnen nu en twee, drie weken.”
Maar als Georgios Giakoumakis pas vlak voor de transferdeadline verkocht wordt, heeft VVV dan nog mogelijkheden om iets met dat geld te doen?
“Laat ik duidelijk zijn: iedereen die denkt dat wij een groot deel van die opbrengst in transfers stoppen, zit mis. Dat is een illusie. Dankzij de transfersom van Giakoumakis willen wij eerst de club weer financieel gezond maken. Afgelopen seizoen zijn we door het wegblijven van supporters veel inkomsten verloren. Daar bovenop hebben we te maken met een belastingschuld omdat we – in overleg met de belasting – voor een flink bedrag uitstel hebben aangevraagd. Dat geld moet vroeg of laat toch betaald worden. Een gezonde financiële huishouding heeft echter absolute prioriteit. Natuurlijk is het doel om nog een paar spelers te contracteren (Luhukay sprak de wens voor een linksback en een extra spits), maar dat staat of valt niet met de transfer van Georgios. De selectie is al behoorlijk op peil en jeugdspelers krijgen (zoals ook in het Strijdplan is verwerkt) een kans zich te ontwikkelen.”
Er heerst volgens Bogers vooral veel realisme binnen de club “We hebben stappen gezet. De komst van Jos Luhukay was daarbij van groot belang. Een echte vakman met ervaring die spelers en een hele groep duidelijk beter kan maken. Hij weet ook hoe jeugdspelers kunnen groeien. Zij vormen een essentieel onderdeel van de kracht van dit nieuwe VVV. Maak ze beter zodat ze op termijn verder kunnen in hun carrière en ons geld oplevert. Maar de hele organisatie moet verder professionaliseren om de club naar een hoger niveau te tillen.”
Wie afgelopen vrijdag bij de presentatie van het Strijdplan 2021-2025 aanwezig was, hoorde een aantal bevlogen sprekers die duidelijk wisten te maken dat het plan zorgt voor vertrouwen. Of zoals trainer Jos Luhukay het verwoordde: “Dit is het fundament voor de toekomst. Wie een mooi nieuw huis wil bouwen, begint altijd met het fundament. Pas daarna kun je verder.” Belangrijk onderdeel van het Strijdplan is het Technisch Beleidsplan waarbij de rol van diezelfde Luhukay, de ontwikkeling van eigen jeugdspelers en daarbij de benoeming van Roger Bongaerts tot manager Ontwikkeling en Prestatie van groot belang zijn. Hij coördineert en bewaakt het plan de komende jaren om de sportieve ambities te realiseren. Niet alleen het financiële huishoudboekje en de toekomst van het stadion, maar ook de verdere ontwikkeling van de complete organisatie is daarbij van groot belang. De club gaat op zoek naar nieuwe verdienmodellen om de gewenste begrotingsgroei te realiseren. Dat kan met behulp van transferopbrengsten, maar ook door nog meer de focus te leggen richting het bedrijfsleven en de supporters.
Het feit dat hoofdsponsor Seacon Logistics afgelopen week voor een doorlopend contract zonder einddatum koos en dat EP:Tummers zich als nieuwe broeksponsor voor drie jaar aan de club bond, zijn eerste stappen naar verdere groei zo laat Bogers weten. “Tussen het einde van de vorige competitie en de start van dit nieuwe seizoen is veel gezegd en gebeurd, maar inmiddels bevindt de club zich weer in rustiger vaarwater. Iedereen kijkt positief naar de toekomst. Wij als organisatie, maar ook de supporters en sponsoren. Dat zorgt voor een financiële basis waar we voorlopig op kunnen bouwen. Het Strijdplan 2021-2025 moet ons echt verder brengen.”
