Column: Jac Buchholz | Beeld: Peter Janssen
Van de week kreeg ik een boekwerkje in handen. Voorop staat een stukje Vleesstraat. En de titel. Die luidt: ‘Venlo, koop- en handelsstad door de eeuwen’. Een titel die in meer dan een opzicht ruikt naar historie. Het werd precies 50 jaar geleden uitgegeven – in 1971 dus, ik geef het er maar even bij – door het bestuur van de Stichting Stadsevenementen, ter gelegenheid van de modernisering van de binnenstad. Oudere Venlonaren zullen het zich nog wel herinneren: een stuk Venlose binnenstad werd City Promenade, winkelgebied alleen voor voetgangers. Even een terzijde: een halve eeuw later lijkt bij tijd en wijle niet veel van dat idee terecht te zijn gekomen – vier- en tweewielers zijn vaak in de meerderheid.
Terug naar de City Promenade. Er kwam onder meer uniforme bestrating om de eenheid van het gebied te benadrukken. De makers van het boekje – dat vooral ingaat op de eeuwenlange historie van de stad en minder op de op dat moment actuele ontwikkelingen in het winkelcentrum – geven aan het einde blijk dat ze zeer content zijn met de metamorfose die de binnenstad ondergaat. Zo sluiten ze af met: ‘Kosten noch moeite zijn gespaard, maar het resultaat is er dan ook naar: als herboren ligt de Venlose binnenstad erbij na een ingrijpende schoonheidsbehandeling die maanden heeft geduurd. Een lust voor het oog, moeten zelfs de meest kritische kenners met het oog voor stedeschoon bekennen. Een paradijs voor winkelaars en slenteraars, menen de stralende middenstanders op hun beurt. En niemand geeft hen ongelijk. Ze hebben waar gekregen voor hun geld, de H.H. zakenlui…’
Maar hoe fraai het toen ook was, een stad is nooit af, niets is voor eeuwig. Bleek in de decennia erna. De aankleding van de binnenstad veranderde, de binnenstad zelf veranderde. En zal blijven veranderen. Soms als vanzelf, soms wat aangezwengeld.
Dat laatste is nu het geval. Want toevallig of niet, precies 50 jaar nadat voornoemd boekwerkje verscheen, werd onlangs opnieuw een boekwerk uitgebracht. Wat minder verhalend, meer zakelijk, zoals ook de titel doet vermoeden: Plan binnenstad 2030. Geen nieuwe plavuizen of iets dergelijks, maar heel kort gesteld streven naar meer beleving en een hogere kwaliteit van het winkelaanbod. En het terugdringen van het aantal vierkante meters detailhandel. Dat laatste als gevolg van het toenemend online winkelen. Waar de stad ooit uit haar voegen knalde, daar zullen in de toekomst stukjes winkelstraat een woonbestemming krijgen. L’histoire se répète.
Het boekwerkje uit 1971 is waarschijnlijk het laatste wapenfeit van de Stichting Stadsevenementen. Want, zo lees ik op de website van winkeliersvereniging Venlostad.com: ‘In 1971 werd destijds de Stichting Citypromenade Venlo opgericht om belangen en festiviteiten te behartigen en organiseren, alsmede het verzorgen van adequate propaganda en publiciteit.’ Die nieuwe stichting werd in de jaren tachtig SOBV, sinds 2004 heet ze Venlostad.com.
Onze huidige winkeliersvereniging mag zich dit jaar dus, inclusief voorgangers, verheugen op de 50e verjaardag. Ik heb er niets over gehoord, maar dat valt te begrijpen. Het is nu even niet de tijd om een feestje te vieren, hoe bescheiden ook. Hopelijk wordt het volgend jaar goed gemaakt. Het dreigt dan wel een vol jaar te worden.
