Met enige regelmaat uiten inwoners hun ongenoegen over de wijze waarop een bepaald soort weggebruiker de wegen in en rondom Venlo gebruikt als een Formule-1 circuit. Automobilisten die 80 tot 100 kilometer per uur rijden op plekken waar slechts 50 is toegestaan. Over de ergernissen, het gevaar en eventuele oplossingen geven Marcel Hogenhuis (Kaldenkerkerweg), Hein Oostdam (Emmastraat), Frans Backus (Krefeldseweg), maar ook de gemeente zelf hun visie.
Tekst en beeld: Rob Buchholz
Het dodelijk ongeval op de Kaldenkerkerweg van eind 2013 zit bij veel Venlonaren nog vers in het geheugen. Uit onderzoek bleek dat de bestuurder extreem hard had gereden. Marcel Hogenhuis, bewoner van deze straat, herkent het probleem. “Het begint bij het Stationsplein, daar horen wij sommige automobilisten al vol gas geven. Dat trekt zich dan door tot aan de rotonde bij de Vierpaardjes. Een lange rechte weg, zonder hindernissen of beperkingen. Ideaal voor iedere idioot die eens even de snelheid van zijn auto wil testen.”
Klootjesvolk
Hogenhuis heeft al vaker berichten op social media gepost waarin hij zijn duidelijke zorgen over dit probleem aankaart. “Moeten we wachten tot het volgende slachtoffer valt? Er wordt naar mijn mening te weinig gehandhaafd. Hoe ze dat kunnen doen? Ik denk aan drempels of flitspalen waarbij de degene die over de schreef gaat direct wordt geregistreerd en een boete krijgt. En zorg dat je als handhaver zichtbaar bent. Wij zien ze in ieder geval bijna nooit. Ja, heel soms op een late zaterdagavond, maar dan volgen ze de chauffeur omdat die mogelijk met een slok op achter het stuur zit. Prima dat ze dat doen, maar op snelheid controleren ze echt te weinig.” Hogenhuis durft het beestje best bij de naam te noemen. “Ik zie ze voorbij scheuren in bepaalde type auto’s. Noem het klootjesvolk. Mensen zonder de juiste normen en waarden. De digitale borden op de Kaldenkerkerweg die aangeven of iemand te hard rijdt, zijn volgens mij niet de oplossing. Veel snelheidsduivels vinden het waarschijnlijk zelfs stoer om lezen hoeveel kilometer ze te hard rijden. Maar het gebeurt niet alleen hier, er zijn meer straten in Venlo waar dit probleem bestaat. Sommige denken echt dat de openbare weg een Formule-1 circuit is.”
Hartenkreet
Een van die andere plekken is de Emmastraat in Venlo-Zuid. Hein Oostdam plaatste afgelopen weekend nog een bericht op Facebook waarin hij zijn duidelijke ongenoegen over de wegpiraten uit. Volgens hem is het een probleem dat al langer speelt, maar wel duidelijk groeiende is. Het gebeurt vaker en de snelheid neemt eveneens toe. “De Emmastraat is een dubbelbaansweg die uitnodigt om snel te rijden. Er is veel diversiteit bij dit soort automobilisten dat over de schreef gaat, maar wat mij opvalt is dat het bijna altijd mannen zijn.” Afgelopen weekend zag Oostdam een auto van ver komen aanrijden. ‘De hoge snelheid spatte er van af, dus heb ik maar even gewacht met oversteken,’ zo schreef hij op Facebook. ‘Het is wachten tot er doden en gewonden vallen.’ Bij dat bericht plaatste hij een tag aan wethouder Sjors Peeters. “Ja, ik maak mij zorgen. Als ik in mijn eigen omgeving met mijn twee kleinkinderen op weg ben, houd ik ze echt heel stevig aan de hand vast. Voor voetgangers en fietsers is dit een bijzonder gevaarlijke weg. Ik was het afgelopen weekend echt zat en mijn bericht op Facebook was een echte hartenkreet.”
Handhaven en registreren
Op de vraag of Oostdam een oplossing weet voor dit groeiende probleem, zegt hij: “Ik denk dan aan digitale borden met daarop de tekst: hier zijn in de afgelopen 24 uur x-aantal bekeuringen uitgereikt. Dan maken ze die snelheidsmaniakken hopelijk duidelijk dat er gecontroleerd wordt. Dus ja, daar hoort ook meer handhaving bij en eventuele flitspalen. De gemeente moet laten zien dat voor hun ook de grens is bereikt. Wat dat aangaat kunnen ze mijn bericht goed gebruiken om te inventariseren. In veel reacties zijn de knelpunten binnen de gemeente genoemd. Ik zou zeggen: ga daar mee aan de slag. Handhaven en registeren zijn essentieel. Laat zien dat je controleert. Dat maakt de automobilisten wel duidelijk dat het menens is.”
Denken in obstakels
Frans Backus zit naar eigen zeggen op ‘Neutjesrang’ als het gaat om wegpiraten. Hij woont vlakbij de Krefeldseweg. “We hebben het verschil duidelijk gemerkt toen een paar weken geleden die weg opnieuw geasfalteerd werd en tijdens de periode van de avondklok. Het was zoveel rustiger dan normaal. Nu alles weer normaal is, lijkt het wel alsof de straatraces weer zijn begonnen.” Backus heeft het probleem van te hard rijdende auto’s in het verleden vaker besproken met diverse wijkagenten. “De lijntjes waren altijd kort en die mensen stonden open voor onze verhalen. Alleen: er is niets veranderd. Als je mij vraagt: hoe los je dit op? Dan weet ik ook niet direct het antwoord. Flitskastjes? Kan. Maar wat mij bijzonder stoort is dat er vanuit politie en gemeente te snel ‘nee’ wordt gezegd. Ze denken te veel in obstakels en niet in oplossingen. Bureaucratie en communicatie is het grootste probleem van onze maatschappij. Het ambtelijk systeem is het probleem. Ik geloof best dat wethouders betrokken zijn en oprecht meedenken, maar ook zij lopen vast in een ambtelijke brei. De bureaucratie zit te ingewikkeld in elkaar.”
Te veel beperkingen
Backus kaartte het probleem het afgelopen jaar nog vaker bij de gemeente aan, maar dan kreeg hij te horen: ‘We zitten met corona.’ Volgens hem is dat geen excuus. “Het werk gaat toch door en thuis werken is toch ook werken? Of moet ik als burger zelf gaan handhaven? Dat lijkt mij ook niet gezond. Als je tegenwoordig iemand op zijn of haar gedrag aanspreekt, krijg je een grote mond of word je agressief benaderd. Voordat ik dan contact met de politie heb, is het leed al geschied. Daarom zeg ik: zorg voor meer handhaving. Alleen de vraag is of dat budgettair kan. Krijgt een wethouder de kans om meer flitspalen te plaatsen? Het gemeentelijk apparaat heeft met te veel beperkingen te maken. Het zou meer bedrijfsmatig moeten werken. We hebben allemaal één doel; het belang van de stad Venlo en de veiligheid van onze inwoners. Naar wethouders wijzen als de grote schuldige is mij te eenvoudig. Maar ik ben zeker altijd bereid om in een werkgroep mee te denken en te praten over oplossingen van dit probleem. Want een probleem is het.”
Maatregelen gemeente
In een reactie op de problematiek van wegpiraten en een eventuele oplossing laat een woordvoerder van de gemeente weten dat verkeersveiligheid een wezenlijk onderdeel is van het mobiliteitsbeleid. Het verbeteren van de verkeersveiligheid is een belangrijke doelstelling van dit beleid en heeft de volle aandacht. “Helaas worden de meeste onveilige situaties veroorzaakt door de verkeersdeelnemers zelf. Het voorbeeld van het te hard rijden is daar een van, maar er zijn meerdere problemen die worden veroorzaakt door het gedrag van de weggebruikers.” Volgens de woordvoerder zet de gemeente Venlo qua verkeersveiligheid in op twee zaken: het aanpassen van de infrastructuur én gedragsbeïnvloeding en educatie. “Op dit moment voeren wij een risicoanalyse uit voor het wegennet van onze gemeente. Van ieder weg wordt de inrichting afgezet tegen het gebruik. Dus wegen binnen de 30 km/zone dienen door de inrichting van de weg deze lagere snelheid af te dwingen, bijvoorbeeld doordat de weg niet te breed is of door de aanwezigheid van snelheid remmende maatregelen. Bij wegen waar 50 kilometer per uur geldt, kijken we bijvoorbeeld naar de aanwezigheid van fietsvoorzieningen die op orde moeten zijn om de veiligheid van de fietsers te verbeteren. Deze risicoanalyse zal voor de komende jaren mede een basis gaan vormen waarop keuzes gemaakt kunnen worden als het gaat om investeringen in de infrastructuur ter verbetering van de verkeersveiligheid. Omdat aanpassingen aan de infrastructuur vaak erg duur zijn kunnen we niet alles aanpakken, maar moeten we prioriteiten stellen en kiezen voor een gefaseerde aanpak. Eind van dit jaar moet er een plan liggen waarin dit verder is uitgewerkt.”
Uit de risicoanalyse van de gemeente moet tevens blijken welke doelgroepen het meest kwetsbaar zijn en dus ook het grootste risico lopen op bijvoorbeeld een ongeluk. Daarom wordt ook steeds meer ingezet op gedragsbeïnvloeding én educatie. “Met gedragsbeïnvloeding proberen we weggebruikers op allerlei manieren te stimuleren het juiste gedrag in het verkeer te vertonen. Denk hierbij aan verkeersveiligheidscampagnes of gerichte handhaving door de politie. De laatste jaren zien we bijvoorbeeld dat er steeds meer ouderen langer deelnemen in het verkeer, en dat vaak op een elektrische fiets. Goede voorlichting over het deelnemen in het verkeer met een elektrische fiets voor ouderen kan helpen om mensen bewuster te laten zijn van de risico’s.”
