De berichten over de stand van het hoge water en vooral de mogelijke gevolgen, laten niet alleen herinneringen uit de jaren 90 boven komen, ze zorgen vooral ook voor veel onzekerheid. Venlose ondernemers en omwonenden van het rampgebied weten niet precies wat hun te wachten staat. Herman Betting van Vintage Sound Systems op de Bolwaterstraat is zijn volledige winkel uit voorzorg aan het leeghalen. “Als de beschermwand het niet houdt, dan stroomt het water mijn winkel binnen en ben ik alles kwijt. Dan kan de zaak voorgoed op slot.”
Tekst en beeld: Rob Buchholz
Betting nam gisteren contact op met de eigenaar van de appartementen boven zijn winkel. Een van die ruimtes staat leeg en hij vroeg aan de pandeigenaar om bij wijze van uitzondering daar tijdelijk zijn vintage stereo- en muziekapparatuur te mogen stallen. “Gelukkig dachten ze mee en was het geen probleem,” zo laat hij met een zucht van verlichting weten. Vrijdag kreeg Betting de hele dag van diverse kanten hulp aangeboden om de zaak zo snel als mogelijk leeg te ruimen. “Niemand weet precies wat ons te wachten staat, maar ik neem het zekere voor het onzekere en verhuis de producten tijdelijk. Naar hierboven, maar ook naar mijn eigen woning. Daar staat alles hoog en droog.”
Herman Betting van Vintage Sound Systems
Er zijn ergere dingen
Ook bij café-restaurant Prins Bernhard op de hoek Kleine Kerkstraat/Gelderse Poort geldt de regel ‘better safe than sorry.’ De zaak was vrijdagochtend al volledig leeggeruimd. “Ja, puur uit voorzorg,” aldus een woordvoerder. “Als de ontwikkelingen positief zijn, kunnen we misschien zaterdag alweer inruimen en gasten ontvangen. We zien het wel. En ach, laten we eerlijk zijn: dit is niet leuk, maar er zijn ergere dingen op de wereld. Hier werken mensen wiens huis mogelijk deels onder water komt te staan. Dan gun je niemand. We gaan er van uit dat het meevalt.”
Voldoende te verduren
Tonny Geraads van Versierhoes Van der Veer was vrijdagmorgen vroeg voor het openen van haar winkel al volop in de kelders bezig om artikelen hoger in rekken te plaatsen. “Ik weet niet wat er gaat gebeuren. In 1993 en 1995 stond het in de kelders tot een halve meter hoog, dus van dat scenario ga ik maar uit, maar ondertussen blijf ik hopen dat het meevalt. Ik zal vanavond in ieder geval niet het pand verlaten als de situatie nog onbetrouwbaar is.” Ze zucht en lacht tegelijkertijd. “Heb je de beelden van de situatie in Valkenburg gezien? Dat is toch vreselijk. Alsof wij als ondernemers nog niet voldoende te verduren hebben gehad. Maar goed, dit kan er ook nog wel bij en volgende week zien we wel weer verder. Ik blijf in ieder geval positief en houd de zaak gewoon open.”
Trees Schoenmakers
Huisraad hoog plaatsen
Trees Schoenmakers woont al 60 jaar op de Bolwaterstraat. De plek waar ze decennialang samen met haar man een bakkerszaak had. Donderdagavond kreeg ze hulp van haar zonen Dick en Roy om belangrijke spullen die op de begane grond staan zo hoog mogelijk op een tafel en oude oven te plaatsen. “Ik verwacht niet dat het zo hoog komt als in de jaren negentig, maar zeker weten doen we het natuurlijk niet. Toen stond het tot 35 centimeter hoog in de bakkerij en is veel materiaal kapot gegaan. Daarom nemen we nu ook maar het zekere voor het onzekere.” Vervolgens lacht ze en zegt: “Het is vooral huisraad van mijn zoon Dick en belangrijk materiaal dat hij nodig heeft voor zijn werk als fotograaf dat hier nog staat. Mijn persoonlijke bezittingen staan boven.” Zoon Dick heeft gisteravond laat nog de situatie bij zijn moeder geïnspecteerd. “Tussen het voor- en het achterhuis zit een opening waar de regen makkelijk doorheen kan. En in de kelder komt het water gewoon door de muren. Alles bij elkaar is het geen pretje. Dus komende nacht houd ik hier wel een oogje in het zeil.”
Herinneringen aan de jaren 90
Ook Dave Verstappen van Petatte Wiel op de Havenkade, maakte het hoogwater van 1993 en 1995 bewust mee. “De eerste keer ging het net zo snel als nu, “ zo herinnert hij zich. “Alleen hadden we dat toen niet door. Mijn ouders inspecteerden de situatie, hadden vertrouwen in een goede afloop en vertrokken op vakantie naar Oostenrijk. Ze waren daar nog maar net aangekomen toen ze een telefoontje van mij kregen: kom maar terug. Het klotst hier zowat tegen de plinten.” Twee jaar later was de familie Verstappen beter voorbereid. “Toen hebben we zoveel mogelijk materiaal omhoog geplaatst en steeg het water ook minder snel.” Dan wijst hij naar twee punten op zijn bakapparatuur. “Kijk, zo hoog heeft het toen gestaan.”
Dave Verstappen (Petatte Wiel) wijst aan hoe hoog het water in 1993 en 1995 stond.
Op de vraag wat hij nu verwacht, haalt Verstappen zijn schouders op. “De laatste berichten geven mij hoop. We kunnen nog 2.75 meter extra er bij hebben voordat het hier naar binnen komt. Deskundigen vermoeden nu dat het nog twee meter stijgt. Verder niet. Maar het blijft gissen en afwachten. Zelf kan ik niks meer doen. De apparatuur is niet meer los te koppelen. Ik heb vertrouwen dat het goed komt. En dan hoop ik dat de natuur ons even rust gunt. We hebben hier de laatste anderhalf jaar voldoende te verduren gehad.”
